เราได้ทำงานคู่กับ "เม่น" หรือ " อภิชญา วงศ์ณิชชากุล "
วัตถุประสงค์ เพื่อประมวลความรู้ทั้งหมดที่ได้เรียนมา ฝึกฝนกระบวนการ
วิเคราะห์และทดลอง เพื่อสร้างสรรค์รูปทรงและที่ว่าง
คำสั่ง ให้นิสิตเลือกวัสดุอย่างน้อย 2 ชนิด เพื่อศึกษาและทดลองถึงคุณสมบัติ
(ศักยภาพและข้อจำกัด) เพื่อที่จะใช้เป็นวัสดุหลักในการสร้างรูปทรงและที่ว่างสามมิติ
(ที่สามารถคงรูปได้) โดยใช้เทคนิควิธีการใรการขึ้นรูปทรง และที่ว่างอย่างน้อย2เทคนิค
แล้วเลือกวัสดุ 1 ชนิดที่ได้ศึกษาและทดลองแล้ว เป็นวัสดุหลักในการพัฒนาสร้างสรรค์
ให้เกิดเป็นรุปทรงและที่ว่างสามมิติ โดยสามารถใช้วัสดุอื่นๆในการประสานรอยต่อ
และเป็นองค์ประกอบย่อยของรูปทรงได้ แต่จะต้องมีวัสดุหลักไม่น้อยกว่าร้อยละ 70
ให้นิสิตจัดทำผลงานสามมิติมาตราส่วน 1:1 ในปริมาตรไม่น้อยกว่า 1
ลูกบาศก์ฟุต เพื่อแสดงรายละเอียด ของการประสานรอยต่อวัสดุ
และการขึ้นรูปทรง
วัสดุที่เราสอง2เลือกใช้ คือ
1.กระดาษปกพลาสติกใส และ 2.ไม้จิ้มฟัน วัสดุแรก 'กระดาษปกพลาสติกใส' ที่เราไม่เลือกนำมาพัฒนาแบบต่อเพราะขนาด
ของปกพลาสติก ไม่มีขนาดที่แน่นอน สามารถตัดได้ตามใจชอบหรือลักษณะไหนก็ได้
แต่วัสดุที่สองหรือ'ไม้จิ้มฟัน'นั้นมีขนาดที่คงที่และเป็นมาตราฐานจึงได้นำไม้จิ้มฟัน
มาใช้ในการศึกษาค้นคว้าต่อ ได้ทดลองขึ้นรูปไม้จิ้นฟันด้วยวิธีต่างๆเช่น นำมาต่อเป็น
'รูปทรงพีระมิดฐานสามเหลี่ยม' โดยใช้กาวเชื่อมประสาน หรือ 'เชื่อมต่อกันด้วย
โฟมบอร์ด' แต่ไม่สามารถก่อตัวเป็นโครงสร้างที่แข็งแรงได้หรือนำ'ไม้มาผ่าครึ่งตาม
แนวยาว' แล้วใช้เล็บจิกให้เป็นโค้งๆ เชื่อมด้วยโฟมบอร์ดแต่ก็ไม่สามารถขึ้นรูปเป็น
รูปทรงสามมิติได้ จนมาสิ้นสุดที่วิธีการสร้าง 'Unit Form'ขึ้นมาก่อน เพราะไม้จิ้มฟันเดี่ยวๆ
ไม่สามารถขึ้นรูปได้โดยการน้ำไมจิ้มฟัน 3 อันมาประกบกันได้เป็น 1 ส่วนประกอบ
แล้วนำส่วนประกอบที่คล้ายกันนั้น มาขัดกันเชื่อมส่วนประกอบแต่ละชิ้นด้วยกาว
จะได้เป็น 1 Unit บริเวณปลายของ UnitForm แต่ละชิ้นจะมีช่องว่าง ซึ่งช่องว่างแต่ละอันนั้น
สามารถนำมาเสียบหรือขัดกันต่อไปเรื่อยๆจะเกิดเป็นโครงสร้างได้
ในการทำงานย่อมมีอุปสรรคเสมอ ขั้นแรกที่เราร่วมกันทำ model study
เราทำในขนาดที่เล็กทำให้โครงสร้างของไม้จิ้มฟันสามารถคงตัวอยู่ได้ แต่เมื่อยิ่งต้องการ
โครงสร้างที่ใหญ่ขึ้นโครงสร้างของมันจะไม่สามารถรับน้ำหนักได้ ในการต่อโครงสร้าง
จึงสามารถต่อแผ่ออกไปในแนวราบ ได้ดีกว่าต่อสูงขึ้นไปสาเหตุที่เลือกการขัดกันเป็น
รูปสามเหลี่ยมเพราะรูปสามแหลี่ยมมีความจบในตัวของมันเองและมีความแข็งแรงที่สุด
เมื่อได้ทดลองทำในหลายรูปแบบมาแล้ว
จากการส่งผลงานครั้งสุดท้าย เราได้ทำการต่อขึ้นรูปอย่างไร้ระเบียบ
ไม่มีรูปแบบที่แน่นอน ทำให้ผลงานมีความยุ่งเหยิง ไม่มีความเป็บระเบียบอยู่เลย
นอกจากนั้น ยังต้องใช้กาวในการเชื่อมต่อแต่ละชิ้นส่วนด้วย เนื่องจากโครงสร้าง
มีขนาดใหญ่ จึงไม่แข็งแรงและอยู่ได้ด้วยตัวของมันเอง ทางเราได้ลองเชื่อมต่อ
กันด้วยวิธีอื่นแล้ว เช่นใช้ด้ายผูก แต่พบว่าเสียเวลาเป็นอย่างมาก จึงทำได้ยาก
เพราะเนื่องจากเวลาที่เราจะนำไม่จิ้มฟันมาขัดกันการเว้นปลายที่เหลือไว้ จะต้องมี
ระยะที่เท่ากัน จึงสามารถต่อกันได้พอดี ทางเราเลยเลือกใช้กาวให้การทำผลงาน
จากการที่ได้รับคำวิจารณ์จากคณะอาจารย์ ทางคณะอาจารย์พบว่าผลงานมี
ความน่าสนใจแต่น่าจะลองหาวิธีขึ้นรูปด้วยวิธีหรือวัสดุอื่นที่ไม่ใช่กาว
จะทำให้ผลงานมีความน่าสนใจมากกว่านี้
งานนี้ เหนื่อยมากเลย ต่อแล้วล้มๆ ทำไปเริ่มท้อ บางครั้งท้อคนเดียว
บางทีท้อทั้งคู่ แต่ก็ผ่านมันไปได้ ใช่มั้ย? 55555
MY PARTNER IN THIS FINAL PROJECT :
อภิชญา วงศ์ณิชชากุล (เม่น)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น